Dawki promieniowania

Z Czarnobyl Wiki
To jest nie tylko zatwierdzona wersja strony, ale również ostatnia jej wersja.
Skocz do: nawigacja, szukaj

Dawka promieniowania - miara skutków biologicznych promieniowania jonizującego.

Jednostka[edytuj | edytuj kod]

Podstawową jednostką dawki skutecznej, obrazującej narażenie całego ciała jest siwert [Sv]. Jest to jednostka wyrażająca ilość energii promieniowania, pochłonięta przez żywą tkankę w relacji do skutków biologicznych promieniowania. Z uwagi na fakt że jest to duża jednostka, przyjęło się podawać wartości dawek w milisiwertach [mSv] lub w mikrosiwertach [µSv], Najczęściej dawkę odnosi się do jednostki czasu, zwykle 1 godziny. Wtedy moc dawki, wyraża się w milisiwertach na godzinę [mSv/h] lub w mikrosiwertach na godzinę [µSv/h].

Przeliczanie jednostek[edytuj | edytuj kod]

R [Rentgen] mR [miliRentgen] µR [mikroRentgen] Sv [Siwert] mSv [miliSiwert] µSv [mikroSiwert]
100 100000 100000000 1 1000 1000000
10 10000 10000000 0,1 100 100000
1 1000 1000000 0,01 10 10000
0,1 100 100000 0,001 1 1000
0,01 10 10000 0,0001 0,1 100
0,001 1 1000 0,00001 0,01 10
0,0001 0,1 100 0,000001 0,001 1
0,00001 0,01 10 0,0000001 0,0001 0,1
0,000001 0,001 1 0,00000001 0,00001 0,01

Przykładowe dawki[edytuj | edytuj kod]

Dawka Opis
0,05 µSv Spanie obok innej osoby
0.10 µSv Spożycie banana
0.11 µSv Przebywanie przez rok w promieniu 100 km od elektrowni jądrowej
0.38 µSv Przebywanie przez rok w promieniu 100 km od elektrowni węglowej
1 µSv Używanie monitora CRT przez rok
1.2 µSv Przebywanie przez jeden dzień na obszarze o podwyższonym poziomie promieniowania naturalnego np. Wyżyna Kolorado
2 µSv Prześwietlenie X w jamie ustnej[1]
10 µSv Dawka promieniowania naturalnego, jaką przyjmuje przeciętny człowiek podczas jednego dnia
20 µSv Opad promieniotwórczy po próbnych wybuchach jądrowych
40 µSv Lot z Nowego Jorku do Los Angeles
70 µSv Życie w betonowym budynku przez rok,
80 µSv Średnia dawka promieniowania pochłonięta przez osobę przebywającą w odległości 15 km od elektrowni Three Mile Island

podczas wypadku z 28 marca 1979 r

100 µSv Prześwietlenie klatki piersiowej,
250 µSv  Roczny dopuszczalny limit emisji promieniotwórczości dla elektrowni atomowej (EPA)
390 µSv Roczna dawka pochodząca z naturalnego potasu w organizmie człowieka
300 µSv Promieniowanie w przestrzeni kosmicznej[2]
400 µSv Mammografia[1]
1 mSv Dopuszczalna bezpieczna roczna dawka promieniowania na jedną osobę (EPA)
1,9 mSv Izotopy występujące w naturze
2,5 mSv Średnia roczna dawka od promieniowania naturalnego dla mieszkańca Polski[1]
7 mSv Tomografia komputerowa (CT) - Klatka piersiowa[1]
10 mSv Tomografia komputerowa (CT) - Brzuch i miednica[1]
20 mSv Dopuszczalna roczna dawka dla pracownika zatrudnionego w warunkach narażenia na promieniowanie jonizujące[3]
50 mSv Dopuszczalna roczna dawka promieniowania dla pracownika elektrowni atomowej w Stanach Zjednoczonych
100 mSv Roczna dawka promieniowania, która wyraźnie podnosi ryzyko zachorowania na raka
Dawka graniczna dla pracowników radiologicznych i służb ratowniczych w sytuacjach wyjątkowych,
250 mSv Dawka graniczna dla pracowników radiologicznych i służb ratowniczych podczas operacji ratowania życia w Stanach Zjednoczonych
400 mSv Dawka wywołująca chorobę popromienną (o ile została przyjęta w krótkim czasie)
420 mSv Roczna dawka dla kosmonauty na orbicie
500 mSv Dawka graniczna w wyjątkowych sytuacjach dla osób uczestniczących w działaniach interwencyjnych, przy ratowaniu życia ludzkiego,

(dopuszczona przez Polskie prawo na mocy prawa międzynarodowego)

Zmniejszenie liczby krwinek powodujące obniżenie zdolności obronnych organizmu, powrót do pełnego zdrowia po kilku dniach.

Znaczący wzrost ryzyka zachorowania na raka

1 Sv Choroba popromienna, nudności, zmniejszenie lub całkowity zanik liczby krwinek powodujące obniżenie zdolności obronnych ustroju i

wystąpienie w wyniku tego ciężkich zakażeń, obniżenie lub nawet zanik krzepliwości krwi, niedotlenienie tkanek,

powstanie wylewów i krwawych wybroczyn w narządach i tkankach, stwarzających niebezpieczeństwo dla życia

2 Sv Poważna choroba popromienna, nudności i wymioty, w niektórych przypadkach może skutkować śmiercią,
4 Sv Bardzo poważna choroba popromienna, szansa na przeżycie tylko przy odpowiednim i długotrwałym leczeniu
5 Sv Bardzo poważna choroba popromienna, wysoka śmiertelność
8 Sv Dawka śmiertelna bez względu na sposób leczenia
30 Sv Śmierć po 2-3 tygodniach
50 Sv Przebywanie przez 10 minut w pobliżu rdzenia reaktora w Czarnobylu po jego stopieniu
100 Sv Nagłe wymioty, śpiączka, śmierć w ciągu kilku godzin

Dawki w czasie awarii na terenie elektrowni[edytuj | edytuj kod]

Przybliżone poziomy dawek ekspozycyjnych w różnych miejscach na terenie Czarnobylskiej Elektrowni Jądrowej krótko po awarii[4].

Lokalizacja Dawka (R/h)
Rdzeń reaktora 30'000
Grafitowe elementy izolacji prętów paliwowych 15'000 – 20'000
Rumowisko w miejscu pomp cyrkulacyjnych 10'000
Szczątki w miejscu elektrolizerów 5'000 – 15'000
Woda na poziomie +25 5'000
Poziom +0 hala turbin 500 – 15'000
Obszar w pobliżu budynku reaktora nr IV 1'000 – 1'500
Woda w pomieszczeniu 712 1'000
Centrala Sterowania Blokiem nr 4 3 - 5
Przepompownia 30
Pobliska baza konstrukcyjna 10 – 15
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Dawki stosowane w medycynie nuklearnej - Narodowe Centrum Badań Jądrowych
  2. Dawki promieniowania jądrowego, Paweł Moskal, Instytut Fizyki UJ
  3. Zasady ochrony radiologicznej; opracowanie dr inż. Krzysztofa Pachockiego (Państwowy Zakład Higieny - Instytut Naukowo-Badawczy)
  4. B. Medwedew (Czerwiec 1989). "JPRS Report: Soviet Union Economic Affairs Chernobyl Notebook". Novy Mir.