Ofiary śmiertelne katastrofy w Czarnobylu

Z Czarnobyl Wiki
To jest zatwierdzona wersja strony. To nie jest ostatnia jej wersja. Zobacz najnowszą wersję.
Skocz do: nawigacja, szukaj

Ofiary śmiertelne katastrofy czarnobylskiej – lista osób oficjalnie uznanych za ofiary wypadku w Czarnobylskiej Elektrowni Jądrowej, 26 kwietnia 1986.

W następstwie awarii oficjalnie śmierć poniosło 31 osób które zostały uznane za bezpośrednie ofiary wypadku. Spis nazwisk łącznie z pochodzeniem społecznym, imionami i miejscem zamieszkania rodziców jest zamieszczony w raporcie KGB.

Według oficjalnego raportu UNSCEAR (Komitet Naukowy ONZ ds. Skutków Promieniowania Atomowego) z około 600 członków personelu Czarnobylskiej Elektrowni Jądrowej oraz członków jednostek straży pożarnych biorących udział w akcji gaśniczej, u 237 osób zdiagnozowano objawy choroby popromiennej, późniejsza szczegółowa diagnoza potwierdziła wystąpienie tej choroby w 134 przypadkach. 28 z 134 pacjentów zmarło w ciągu czterech miesięcy po wypadku (patrz tabela poniżej), w tym śmierć poniosło 32% pacjentów którzy otrzymali dawkę z zakresu 4,2–6,4 Gy (7 z 22) i 95% pacjentów którzy otrzymali dawkę w przybliżonym zakresie 6,5–16 Gy (20 z 21). W latach 1987–1998 spośród pozostałych 106 przypadków zmarło 11 osób (19 w 2004): cztery w wyniku chorób układu krążenia, dwie w wyniku marskości wątroby, dwie z zespołu mielodysplastycznego, jedna w wyniku ostrej białaczki szpikowej, zgorzeli płuca i gruźlicy[1]. Jednak liczba ta w ciągu niemal 20 lat jest normalną umieralnością w populacji nie narażonej radiacyjni[2].

Ponadto podczas budowy Sarkofagu śmierć poniosło 11 osób[3]:

Bilans ofiar według organizacji międzynarodowych

Jednym z najświeższych opracowań opisujących zdrowotne, środowiskowe i społecznoekonomiczne skutki awarii czarnobylskiej jest raport „Forum Czarnobylskiego” ogłoszony w Wiedniu 5 września 2005. Zdaniem autorów raportu, w następstwie wypadku śmierć poniosło 50 osób, a w przyszłości bilans ten może wzrosnąć do 4 tysięcy (autorzy nie podają na czym opierają swoją pesymistyczną prognozę). Niestety, dane i niektóre interpretacje przedstawione w tym Raporcie – choć znacznie bardziej wyważone niż wiele wcześniejszych doniesień – stoją w istotnej sprzeczności z precyzyjnymi danymi UNSCEAR, a także z interpretacjami przyczyn rejestracji zwiększonej liczby zachorowań na terenie Białorusi, Rosji i Ukrainy[2].

Według raportu „Forum Czarnobylskiego”, owe 50 ofiar śmiertelnych to dwaj pracownicy elektrowni (nie zostało to sprecyzowane lecz najpewniej chodzi o W. I. Chodemczuka oraz W. N. Saszenoka), około 40 likwidatorów oraz osoby, które zmarły na raka tarczycy o udokumentowanym związku z awarią. Tymczasem dane UNSCEAR’u (patrz tabela poniżej), mówią o 28 ofiarach ostrej choroby popromiennej, zmarłych w ciągu 4 miesięcy od awarii oraz 3 ofiarach zmarłych z innych przyczyn.[2].

Ofiary

Tabela: Zgony z powodów urazów i chorób popromiennych      Pracownicy elektrowni      Strażacy      Pracownicy fabryki turbin
Nazwisko i imię Zdjęcie Data i miejsce urodzenia Data i miejsce śmierci Przyczyna śmierci Pełniona funkcja Opis
Chodemczuk, Walery Ilicz (Ходемчук, Валерий Ильич)
6545645.jpg
1951.03.24,

Kropiwnia, (Ukraińska SRR)

1986.04.26, Prypeć (Czarnobylska Elektrownia Jądrowa) Nieznana, najprawdopodobniej w wyniku eksplozji Starszy operator głównej pompy obiegowej reaktora nr 4. W momencie awarii przebywał w południowej maszynowni pomp obiegowych. Najprawdopodobniej zginął w momencie eksplozji, jego ciała nigdy nie odnaleziono, najprawdopodobniej zostało pogrzebane pod zgliszczami bębnów separatora pary. Jego miejsce pamięci znajduje się w budynku reaktora bloku energetycznego nr IV a symboliczny grób na cmentarzu Mitińskim w Moskwie.
Szaszenok, Władimir Nikołajewicz

(Шашенок, Владимир Николаевич)

Szaszenok.jpg
1951.04.21, Szczucza Hrebla (Ukraińska SRR) 1986.04.26, Prypeć Przerwanie rdzenia kręgowego, obrażenia wielonarządowe, oparzenia termiczne i popromienne Inżynier systemów automatyzacji, pracownik Smolenskatomieniergo (podwykonawca CEJ) W momencie awarii przebywał w pomieszczeniu nr 604. Znaleziony nieprzytomny, przygnieciony belką ze złamanym kręgosłupem. połamanymi żebrami z ciężkimi oparzeniami termicznymi i popromiennymi. Zmarł w godzinach rannych w szpitalu w Prypeci.
Leleczenko, Aleksandr Grigorowicz (Лелеченко, Александр Григорьевич)
Aleksandr Leleczenko.jpg
1938.07.26, Nowooriechowka (Ukraińska SRR) 1986.05.07, Kijów Zespół ostrej choroby popromiennej, otrzymana dawka: 25 Gy (2,500 rad) lub 1000 rem[4] Zastępca naczelnika wydziału elektrycznego W momencie awarii znajdował się na terenie elektrowni i wykazał się wtedy odwagą oraz poczuciem obowiązku, gdyż wraz z innymi elektrykami dokonał niezbędnych napraw wielu instalacji elektrycznych oraz wypuścił wodór z generatorów do atmosfery. Osobiście trzykrotnie wchodził do hali elektrolizy (panowało tam promieniowanie rzędu od 5 do 15 tysięcy rentgenów na godzinę) aby wyłączyć zawór dopływu wodoru w awaryjnych prądnicach. Brodząc po kolana w radioaktywnej wodzie, sprawdza stan instalacji elektrycznej, starając się wyłączyć pompy zasilające w wodę układ chłodzenia.
Tiszura, Władimir Iwanowicz (Тищура, Владимир Иванович)
Tiszura.jpg
1959.12.15, Leningrad (Rosyjska FSRR) 1986.05.10, Moskwa Zespół ostrej choroby popromiennej otrzymana dawka: 1000 rem[4] Sierżant, Samodzielna Zmilitaryzowana Jednostka Straży Pożarnej nr 6 (SWPCz-6) w Prypeci
Akimow, Aleksandr Fiodorowicz (Акимов, Александр Фёдорович)
Aleksandr Akimow.jpg
1953.05.06, Nowosybirsk (Rosyjska FSRR) 1986.05.11, Moskwa Zespół ostrej choroby popromiennej, poparzone 100% powierzchni ciała, otrzymana dawka: 15 Gy (1,500 rad) Naczelnik zmiany bloku nr IV Starszy operator reaktora, przebywający w sterowni reaktora w momencie awarii. Otrzymał śmiertelne dawki promieniowania podczas próby ponownego uruchomienia przepływu wody do reaktora.
Kibenok, Wiktor Mikołajewicz (Кибенок, Виктор Николаевич)
Kibenok.jpg
1963.02.17, Iwaniwka (Ukraińska SRR) 1986.05.11, Moskwa Zespół ostrej choroby popromiennej otrzymana dawka: 750 rem[4] Porucznik. naczelnik warty Samodzielnej Zmilitaryzowanej Jednostki Straży Pożarnej nr 6 (SWPCz-6) w Prypeci
Prawik, Władimir Pawłowicz (Правик, Владимир Павлович)
Pravik.jpg
1962.06.13, Czarnobyl (Ukraińska SRR) 1986.05.11, Moskwa Zespół ostrej choroby popromiennej Porucznik. dowódca zmiany Zmilitaryzowanej Jednostki Straży Pożarnej nr 2 (WPCz-2) w Prypeci
Kurguz, Anatolij (Кургуз, Анатолий Харлампиевич)
Anatolij Kurguz.jpg
1957.06.12, Krasnowiczi (Rosyjska FSRR) 1986.05.12, Moskwa Zespół ostrej choroby popromiennej Starszy operator reaktora
Ignatienko, Wasilij Iwanowicz (Игнатенко, Василий Иванович)
Wasilij Ignatienko.jpg
1961.03.13, Spericze (Białoruska SRR) 1986.05.13, Moskwa Zespół ostrej choroby popromiennej otrzymana dawka: 600 rem[4] Sierżant. dowódca oddziału SWPCz-6
Orłow, Iwan Lukicz (Орлов, Иван Лукич) 1945.01.10, 1986.05.13, Moskwa Zespół ostrej choroby popromiennej Fizyk Otrzymano śmiertelną dawkę promieniowania podczas prób ponownego uruchomienia przepływu wody chłodzącej do reaktora.
Brażnik, Wiaczesław Stiepanowicz (Бражник, Вячеслав Степанович) 1957.03.03, Atbasar (Kazachska SRR) 1986.05.14, Moskwa Zespół ostrej choroby popromiennej, otrzymana dawka: >10 Gy (1 000 rad) 1000 rem[4] Starszy operator turbin (wydział turbin) W momencie awarii znajdował się w hali turbin. Otrzymał śmiertelną dawkę promieniowania podczas próby gaszenia pożaru i awaryjnego ręcznego otwierania zaworów spustowych oleju turbiny.
Kudriawcew, Aleksandr Giennadijewicz (Кудрявцев, Александр Геннадиевич)
Aleksandr Kudriawcew.jpg
1957.12.11, Kirow (Rosyjska FRR) 1986.05.14, Moskwa Zespół ostrej choroby popromiennej Starszy inżynier kontroli reaktora
Waszczuk Nikołaj Wasiljewicz (Ващук, Николай Васильевич )
Vaschuk.jpg
1959.06.05, Wielka Hajcza (Ukraińska SRR) 1986.05.14, Moskwa Zespół ostrej choroby popromiennej otrzymana dawka: 600 rem[4] Sierżant, dowódca oddziału SWPCz-6
Toptunow Leonid Fiodorowicz (Топтунов, Леонид Федорович)
1212132.jpg
1960.08.16, Mykołajiwka (Ukraińska SRR) 1986.05.14, Moskwa Zespół ostrej choroby popromiennej,

otrzymana dawka: 7 Gy (700 rad) 700 rem[4]

Starszy inżynier kontroli sterowania reaktorem
Titienok, Nikołaj Iwanowicz (Титенок, Николай Иванович)
Titenok.jpg
1962.12.05, Mykołajiwka (Ukraińska SRR) 1986.05.16, Moskwa Zespół ostrej choroby popromiennej Strażak, Samodzielna Zmilitaryzowana Jednostka Straży Pożarnej nr 6 w Prypeci.
Łopatiuk. Wiktor Iwanowicz (Лопатюк, Виктор Иванович)
Lopatyuk.jpg
1960.08.22, Lelew (Ukraińska SRR) 1986.05.17, Moskwa Zespół ostrej choroby popromiennej Elektryk
Proskuriakow, Wiktor Wasiljewicz (Проскуряков, Виктор Васильович)
Proskuryakov.jpg
1955.04.09, Swobodny (Rosyjska FRR) 1986.05.17, Moskwa Zespół ostrej choroby popromiennej Naczelny inżynier kontroli sterowania reaktorem
Diegtiarienko, Wiktor Michajłowicz (Дегтяренко, Виктор Михайлович)
Degtyarenko.jpg
1954.08.10, Riazań (Rosyjska FRR) 1986.05.19, Moskwa Zespół ostrej choroby popromiennej Operator głównej pompy obiegowej.
Szapowałow. Anatolij Iwanowicz (Шаповалов, Анатолий Иванович)
Anatolij Szapowałow.jpg
1941.04.06, Kirwograd (Ukraińska SRR) 1986.05.19, Moskwa Zespół ostrej choroby popromiennej Elektryk
Baranow, Anatolij Iwanowicz (Баранов, Анатолий Иванович)
Anatolij Baranow.jpg
1953.06.13, Ciurupińsk (Ukraińska SRR) 1986.05.20, Moskwa Zespół ostrej choroby popromiennej Starszy elektromonter [wydział elektryczny]
Pierczuk, Konstantin Grigoriewicz (Перчук, Константин Григорьевич)
Perchuk.jpg
1952.11.23, Magadan (Rosyjska FRR) 1986.05.20, Moskwa Zespół ostrej choroby popromiennej

otrzymana dawka: >10 Gy (1,000 rad)

Starszy operator turbiny W momencie eksplozji znajdował się w hali turbin.
Sawienkow, Władimir Iwanowicz (Савенков, Владимир Иванович) 1958.02.15 1986.05.21, Moskwa Zespół ostrej choroby popromiennej Pracownik fabryki turbin "Turboatom" w Charkowie (podwykonawca CEJ) Na prośbę rodziców pochowany na cmentarzu komunalnym w Charkowie.
Iwanienko, Jekaterina Aleksandrowna (Иваненко, Екатерина Александровна)
Ivanenko.jpg
1932.09.11,

(Białoruska SRR).

1986.05.26, Moskwa Zespół ostrej choroby popromiennej Funkcjonariusz ochrony wewnętrznej GOWD Do wczesnych godzin rannych przebywała w budynku stróżówki przy głównej bramie na przeciwko bloku nr IV.
Konował, Jurij Iwanowicz (Коновал, Юрий Иванович)
Konoval.jpg
1942.01.01,

Ust-Pier, (Rosyjska FRR).

1986.05.28, Moskwa Zespół ostrej choroby popromiennej Elektryk
Sitnikow, Anatolij Andrejewicz (Ситников, Анатолий Андреевич)
Anatolij Sitnikow.jpg
1940.01.20, Woskresenka (Rosyjska SRR). 1986.05.30, Moskwa Zespół ostrej choroby popromiennej otrzymana dawka: 15 Gy (1,500 rad) Zastępca naczelnego inżyniera Otrzymał śmiertelną dawkę promieniowania (15 Gy) po tym jak otrzymał polecenia od naczelnego inżyniera - Nikołaja Fomina zbadania głównej hali reaktora z dachu jednostki C.
Pierewaczenko, Walery Iwanowicz (Перевозченко, Валерий Иванович)
Perevozchenko.jpg
1947.05.06, Starodub (Rosyjska FRR) 1986.06.13, Moskwa Zespół ostrej choroby popromiennej Kierownik zmiany (sekcja reaktorowa)
Popow, Gieorgij Iłłarionowicz (Попов, Георгий Илларионович) 1940.02.21 1986.06.13, Moskwa Zespół ostrej choroby popromiennej Pracownik fabryki turbin "Turboatom" w Charkowie (podwykonawca CEJ)
Wierszinin, Jurij Anatoljewicz (Вершинин, Юрий Анатольевич)
Vershinin.jpg
1959.05.25, Zujewskaja (Rosyjska SRR) 1986.07.21, Moskwa Zespół ostrej choroby popromiennej otrzymana dawka: >10 Gy (1,000 rad) Operator turbin
Nowik, Aleksandr Wasiljewicz (Новик, Александр Васильевич)
Aleksandr Nowik.jpg
1961.08.11, (Ukraińska SRR) 1986.07.26, Moskwa Zespół ostrej choroby popromiennej otrzymana dawka: >10 Gy (1,000 rad) Operator turbin
Łuzganowa, Klawdija Iwanowna (Лузганова, Клавдия Ивановна)
Klawdija Łuzganowa.jpg
1927.05.09 1986.07.31, Moskwa Zespół ostrej choroby popromiennej, szacowana otrzymana dawka: 6 Gy (600 rad) Pracownik ochrony wewnętrznej (WOChR) W chwili wypadku znajdowała się na posterunku ochrony zlokalizowanym około 200 metrów od zniszczonego budynku reaktora bloku energetycznego nr IV w sąsiedztwie budynku CHŻTO. Nie będąc świadoma zagrożenia przebywała tam aż do wczesnych godzin porannych w wyniku czego otrzymała wysoką dawkę promieniowania.
Tielatnikow, Leonid Pietrowicz (Телятников, Леонид Петрович)
Leonid Tielatnikow.png
1951.01.25, Wedenka (Kazachska SRR) 2004.12.02, Kijów Nowotwór, szacowana otrzymana dawka: 4 Gy (400 rad) Major. dowódca Zmilitaryzowanej Jednostki Straży Pożarnej nr 2.

Przypisy

  1. Авария на Чернобыльской АЭС: радиационное заражение и медицинские последствия. vakhnenko.livejournal.com. [dostęp 2019-05-26].
  2. 2,0 2,1 2,2 Opracowanie Działu Szkolenia i Doradztwa Instytutu Problemów Jądrowych: W 20-tą rocznicę awarii Czarnobylskiej elektrowni jądrowej, W. Trojanowski, L.Dobrzyński, E.Drosten, marzec 2006.
  3. Pamiętajmy o TYCH LUDZIACH... strefazero.org. [dostęp 2017-1024].
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 Судьба наиболее облученных чернобыльцев. tazhur.livejournal.com. [dostęp 2018-07-15].