PWLRO „Rosocha”

Z Czarnobyl Wiki
To jest nie tylko zatwierdzona wersja strony, ale również ostatnia jej wersja.
Skocz do: nawigacja, szukaj
PWLRO „Rosocha”
Punkt Tymczasowej Lokalizacji Odpadów Promieniotwórczych „Rosocha”
PWLRO „Rosocha”.jpg
PWLRO „Rosocha” (lata 90-te)
Podstawowe informacje
Rodzaj obiektuPWLRO
LokalizacjaRosocha
Obszar20 ha
Utworzono1986–1987
Rodzaj PWLROOdpadu nisko i średnio aktywne (do 1 R/h)
Pojemność1350-3000 pojazów
Stan1986-2012 (eksploatacja); obecnie zlikwidowane
Obszar PWLRO „Rosocha” w okresie 2002/2017.

PWLRO „Rosocha” (ros. ПВЛРО „Россоха”) Punkt Tymczasowej Lokalizacji Odpadów Promieniotwórczych „Rosocha” (ros. Пунктов Временной Локализации Pадиоактивных Oтходов „Россоха”) – miejsce tymczasowego rozmieszczenia materiałów nisko i średnio promieniotwórczych które były wykorzystywane w czasie usuwania skutków wypadku w Czarnobylskiej Elektrowni Jądrowej w 1986.

Historia[edytuj | edytuj kod]

PWLRO został utworzony w końcu 1986, na południowym skraju wsi Rosocha (ewakuowanej 7 maja '86) jako tymczasowe miejsce rozmieszczenia pojazdów, statków powietrznych, maszyn oraz innych urządzeń zanieczyszczonych radionuklidem w stopniu niskim i średnim (do 1 R/h).

Pierwotnie zakładano włączenie pojazdów do ponownej eksploatacji po okresie naturalnej redukcji dawki do naturalnych wartości ale ze względów ekonomicznych został on porzucony. Punkt obejmował swym zasięgiem obszar blisko 20 ha. Wśród pojazdów i statków powietrznych znajdujących się na jego terenie było m. in. osiem śmigłowców Mi-6, dwa Mi-8, jeden Mi-26, pojazdy inżynieryjne IMR, opancerzone i pływające, kołowe transportery opancerzone, pojazdy rozpoznania skażeń, wozy strażackie, autobusy, ciężarówki, spychacze, buldożery i wiele innych. Szacuje się że w 1986 r. liczba pojazdów wahała się od 1350 do nawet 3000. Wedle kursu z 1986 (1 USD = 0.725 RUB), wartość techniki wynosiła ok. 46 milionów USD[1]. Od 2005 roku składowane pojazdy były sukcesywnie poddawane recyklingowi. Pod koniec 2012 roku zostało ono całkowicie zlikwidowane. Część pojazdów została przeniesiona do PZRO „Buriakowka” oraz Kompleksu Przemysłowego „Wektor”[2].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Październik 1986
  • PWLRO „Rosocha” (14).jpg
  • PWLRO „Rosocha” (15).jpg
  • PWLRO „Rosocha” (16).jpg
Lata 90-te.
  • PWLRO „Rosocha” (1).jpg
  • PWLRO „Rosocha” (2).jpg
  • PWLRO „Rosocha” (3).jpg
  • PWLRO „Rosocha” (4).jpg
  • PWLRO „Rosocha” (5).jpg
  • PWLRO „Rosocha” (6).jpg
  • PWLRO „Rosocha” (7).jpg
  • PWLRO „Rosocha” (8).jpg
  • PWLRO „Rosocha” (9).jpg
1998 r.
  • PWLRO „Rosocha” (10).jpg
  • PWLRO „Rosocha” (11).jpg
  • PWLRO „Rosocha” (12).jpg
  • PWLRO „Rosocha” (13).jpg

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ S. Paskiewicz, D. Wiszniewskij: Czernobyl. Riealnyj mir. Eksmo, 2010, s. 224. ISBN 978-5-699-46150-9.
  2. ↑ "Хранилища" чернобыльской зоны или Почему ХОЯТ — не могильник. pikabu.ru. [dostęp 2019-02-22].
Źródło: „https://wiki.czarnobyl.pl/index.php?title=PWLRO_Rosocha&oldid=6049”