Boris Rogożkin
| ||
| ||
| Stanowisko | ||
| Naczelnik V zmiany roboczej elektrowni | ||
| Informacje biograficzne | ||
| Imię i nazwisko | Boris Wasiliewicz Rogożkin | |
| Data i miejsce urodzenia | 7 sierpnia 1934 Gorki | |
| Data i miejsce śmierci | 10 maja 2005 († 70 l.) Bolszaja Jelnia | |
| Miejsce spoczynku | Cmentarz we wsi Bolszaja Jelnia | |
| Edukacja | Moskiewski Instytut Inżynieryjno-Techniczny | |
| Kariera zawodowa | ||
| Pracodawca | Czarnobylska Elektrownia Jądrowa | |
| Okres | 19.09.1974 – 29.07.1987 | |
Boris Wasiliewicz Rogożkin (Борис Васильевич Рогожкин; ur. 7 sierpnia 1934 w Gorki, zm. 10 maja 2005) – naczelnik V. zmiany roboczej Czarnobylskiej Elektrowni Jądrowej (0:00 - 8:00) 26 kwietnia 1986 roku[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 7 sierpnia 1934 w Gorki (obecnie Niżny Nowogród). Po ukończeniu VII klas szkoły podstawowej rozpoczął naukę w Gorskim Technikum Radiowym. Po jej ukończeniu otrzymał nakaz pracy w Czelabińsku-40 w zakładach chemicznych „Majak”. W 1957 brał czynny udział w usuwaniu skutków katastrofy kysztymskiej. Po 10 latach pracy ukończył Moskiewski Instytut Inżynieryjno-Techniczny po czym został oddelegowany do Krasnojarska-26, gdzie spędził 11 lat. Następnie przeniósł się do sektora energetycznego[2]. Pracę w Czarnobylskiej Elektrowni Jądrowej rozpoczął 19 września 1974[1]. Brał aktywny udział przy rozruchu trzech kolejnych bloków energetycznych (II, III, IV). 26 kwietnia 1986 pełnił obowiązki naczelnika V. zmiany roboczej elektrowni. Po wypadku usunięty z zajmowanych stanowisk. Mimo ciążących na nim zarzutów o niedopełnienie obowiązków oraz naruszenie procedur bezpieczeństwa ze względu na duże doświadczenie oraz osobistą prośbę zezwolono mu na kontynuowanie pracy w elektrowni oraz przy usuwaniu skutków wypadku[3]. W Procesie Czarnobylskim został skazany za rażące naruszenia przepisów bezpieczeństwa na pięć lat kolonii karnej oraz za zaniedbania i nierzetelne wykonywanie obowiązków na zajmowanym stanowisku na dodatkowe dwa lata[4]. Zgodnie z obowiązującym w ZSRR ustawodawstwem, które nie uznaje sumowania wyroków, łączna kara, na którą został skazany wyniosła 5 lat. Nie przyznał się do zarzucanych mu czynów. W 1990 warunkowo zwolniony z odbywania kary. Do 1994 pracował w NPO "Prypeć"[5], aby wyeliminować konsekwencje katastrofy. W latach 1995–96 pracował w centrum naukowo-technicznym Akademii Nauk, po czym przeszedł na emeryturę z powodu II. grupy niepełnosprawności. Zmarł 10 maja 2005 w wieku 70 lat. Został pochowany we wsi Bolszaja Jelnia w rejonie Kstowskim w obwodzie niżnonowogrodzkim[2].
Prywatnie[edytuj | edytuj kod]
W Prypeci mieszkał przy ul. Łesi Ukrainki 34 m. 91[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ 1,0 1,1 Рогожкин Борис Васильевич. chnpp.gov.ua. [dostęp 2019-08-06].
- ↑ 2,0 2,1 Рогожкин Б.В.. niznov-nekropol.ucoz.ru. [dostęp 2019-06-08].
- ↑ John Greenwald. Judgment at Chernobyl. Six defendants go on trial for causing a nuclear catastrophe. „New York Times”, 1987-07-20. Nowy Jork: The New York Times Company.
- ↑ Reuters. Chernobyl Officials Are Sentenced to Labor Camp. „The New York Times”, 1987-07-30. Nowy Jork: The New York Times Company.
- ↑ NPO "Prypeć" (ros. научно-производственное объединение) - Kombinat Badawczo-Produkcyjny.
- ↑ Książka telefoniczna miasta Prypeć z 1982 roku.
