ISU-152: Różnice pomiędzy wersjami

Z Czarnobyl Wiki
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Utworzono nową stronę "'''ISU-152''' – ciężkie działo pancerne produkcji radzieckiej z okresu II wojny światowej. Kilka egzemplarzy zostało użytych w akcji usuwania skutków Katastrofy...")
 
(→‎Galeria: aktualne zdjęcie ISU-152)
 
(Nie pokazano 21 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
−
'''ISU-152''' – ciężkie działo pancerne produkcji radzieckiej z okresu II wojny światowej. Kilka egzemplarzy zostało użytych w akcji usuwania skutków Katastrofy w Czarnobylu.
+
[[Plik:2.JPG|mały|Działa pancerne ISU-152 były używane między do burzenia małych obiektów budowlanych na terenie przemysłowym elektrowni. ]]
 +
'''ISU-152''' – ciężkie działo pancerne produkcji radzieckiej z okresu II wojny światowej. Kilkanaście egzemplarzy tego pojazdu zostało użytych w akcji usuwania skutków Katastrofy w Czarnobylu.
 +
 
 +
== Historia ==
 +
ISU-152 był ciężkim działem pancernym produkowanym seryjnie w latach 1943-1947 w Zakładach Kirowa w Czelabińsku i Leningradzie w ZSRR, ostatecznie działo zostało wycofane z uzbrojenia Armii Radzieckiej w 1972 roku.
 +
 
 +
== Udział w akcji usuwania skutków katastrofy ==
 +
W czasie akcji usuwania skutków awarii w Czarnobylskiej Elektrowni Jądrowej zostało użytych kilka pojazdów ISU-152M<ref group="uwagi">Bazując na materiałach zdjęciowych można potwierdzić jedynie obecność trzech pojazdów o numerach taktycznych: 100, 129 oraz 130. Wariant "M" był ostatnią modernizacją tych maszyn przeprowadzoną w 1959 roku w Zakładach Kirowa w Czelabińsku.</ref>. najprawdopodobniej skierowanych tam celowo do pełnienia funkcji ciągników gąsienicowych oraz maszyn burzących z uwagi na dużą moc ich silnika (520 KM). Po zakończeniu wszystkich działań likwidacyjnych część z pojazdów została pozostawiona na kilku składowiskach pojazdów biorących udział w akcji likwidacyjnej.
 +
{| class="wikitable"
 +
|+Miejsca pozostawienia pojazdów
 +
!Lokalizacja
 +
!Współrzędne
 +
!Uwagi
 +
|-
 +
|Baza paliw
 +
|51°24'00.7"N 30°04'37.3"E
 +
|Egzemplarz o numerze taktycznym 100
 +
|-
 +
|Kompleks przemysłowy elektrowni
 +
|
 +
|Egzemplarz o numerze taktycznym 129
 +
|-
 +
|[[Punkt składowania odpadów radioaktywnych "Burakówka"]]
 +
|51°19'46.1"N 29°55'21.8"E
 +
|Egzemplarz o numerze taktycznym 130
 +
|}
 +
 
 +
== Hipotezy ==
 +
Istnieje wiele teorii i hipotez próbujących wyjaśnić prawdziwe powody skierowania w rejon Strefy Wykluczenia dział pancernych ISU-152. Dotychczas brak jest jakichkolwiek oficjalnych i wiarygodnych informacji na ten temat. Jedną z najbardziej rozpowszechnionych teorii dotyczących wykorzystania pojazdów przytoczony na łamach rosyjskiego magazynu ''Krylja Rodiny (Skrzydła ojczyzny)'' jest próba użycia ich do udrożniania zawalonych korytarzy w budynku reaktora bloku nr IV przy pomocy pocisków burzących. Pośrednie potwierdzenie tej teorii można znaleźć w książce J. W. Mironowa "''Czernobyl: nieobjawlennaja wojna''". Inna z hipotez mówi o planach strzelania pociskami burzącymi do górnych sekcji głównego budynku bloku którego celem miało być zawalenie się jego części i tym samym częściowe zakrycie krateru reaktora gruzem. Kolejna teoria głosi natomiast pogląd że maszyny zostały skierowane w rejon awarii w celu przetestowania nowej metody gaszenia pożaru polegającej na oddawaniu strzałów z armaty uzbrojonej w specjalne pociski zawierające substancję w postaci proszku który miał za zadanie ugasić płonący grafit. Najprawdopodobniej jednak co udokumentowano w postaci zdjęć maszyny te, wycofane z uzbrojenia Armii Radzieckiej w latach 70-tych, z uwagi na dużą moc ich silnika służyły do wyburzania obiektów budowlanych oraz w charakterze ciągników. Wydaje się to najbardziej racjonalnym powodem, zwłaszcza że koszt nowoczesnego w tamtym czasie pojazdu inżynieryjnego IMR-2 był o wiele wyższy niż przestarzałej broni samobieżnej.<ref>{{Cytuj stronę|url=https://zen.yandex.ru/media/warpig/primenenie-isu152-v-chernobyle-5a75c96aad0f22642ea371db|tytuł=Применение ИСУ-152 в Чернобыле|autor=|data dostępu=2018-04-29|opublikowany=zen.yandex.ru|język=}}</ref>
 +
 
 +
== Galeria ==
 +
<gallery widths="200" heights="150">
 +
Plik:1.JPG|
 +
Plik:6.JPG|
 +
Plik:4.JPG|
 +
Plik:3.JPG|
 +
Plik:5.JPG|
 +
Plik:8.JPG|
 +
Plik:ISU-152.jpg|
 +
</gallery>
 +
 
 +
== Uwagi ==
 +
<references group="uwagi" />
 +
 
 +
== Przypisy ==
 +
<references />

Aktualna wersja na dzień 01:24, 9 kwi 2022

Działa pancerne ISU-152 były używane między do burzenia małych obiektów budowlanych na terenie przemysłowym elektrowni.

ISU-152 – ciężkie działo pancerne produkcji radzieckiej z okresu II wojny światowej. Kilkanaście egzemplarzy tego pojazdu zostało użytych w akcji usuwania skutków Katastrofy w Czarnobylu.

Historia[edytuj | edytuj kod]

ISU-152 był ciężkim działem pancernym produkowanym seryjnie w latach 1943-1947 w Zakładach Kirowa w Czelabińsku i Leningradzie w ZSRR, ostatecznie działo zostało wycofane z uzbrojenia Armii Radzieckiej w 1972 roku.

Udział w akcji usuwania skutków katastrofy[edytuj | edytuj kod]

W czasie akcji usuwania skutków awarii w Czarnobylskiej Elektrowni Jądrowej zostało użytych kilka pojazdów ISU-152M[uwagi 1]. najprawdopodobniej skierowanych tam celowo do pełnienia funkcji ciągników gąsienicowych oraz maszyn burzących z uwagi na dużą moc ich silnika (520 KM). Po zakończeniu wszystkich działań likwidacyjnych część z pojazdów została pozostawiona na kilku składowiskach pojazdów biorących udział w akcji likwidacyjnej.

Miejsca pozostawienia pojazdów
Lokalizacja Współrzędne Uwagi
Baza paliw 51°24'00.7"N 30°04'37.3"E Egzemplarz o numerze taktycznym 100
Kompleks przemysłowy elektrowni Egzemplarz o numerze taktycznym 129
Punkt składowania odpadów radioaktywnych "Burakówka" 51°19'46.1"N 29°55'21.8"E Egzemplarz o numerze taktycznym 130

Hipotezy[edytuj | edytuj kod]

Istnieje wiele teorii i hipotez próbujących wyjaśnić prawdziwe powody skierowania w rejon Strefy Wykluczenia dział pancernych ISU-152. Dotychczas brak jest jakichkolwiek oficjalnych i wiarygodnych informacji na ten temat. Jedną z najbardziej rozpowszechnionych teorii dotyczących wykorzystania pojazdów przytoczony na łamach rosyjskiego magazynu Krylja Rodiny (Skrzydła ojczyzny) jest próba użycia ich do udrożniania zawalonych korytarzy w budynku reaktora bloku nr IV przy pomocy pocisków burzących. Pośrednie potwierdzenie tej teorii można znaleźć w książce J. W. Mironowa "Czernobyl: nieobjawlennaja wojna". Inna z hipotez mówi o planach strzelania pociskami burzącymi do górnych sekcji głównego budynku bloku którego celem miało być zawalenie się jego części i tym samym częściowe zakrycie krateru reaktora gruzem. Kolejna teoria głosi natomiast pogląd że maszyny zostały skierowane w rejon awarii w celu przetestowania nowej metody gaszenia pożaru polegającej na oddawaniu strzałów z armaty uzbrojonej w specjalne pociski zawierające substancję w postaci proszku który miał za zadanie ugasić płonący grafit. Najprawdopodobniej jednak co udokumentowano w postaci zdjęć maszyny te, wycofane z uzbrojenia Armii Radzieckiej w latach 70-tych, z uwagi na dużą moc ich silnika służyły do wyburzania obiektów budowlanych oraz w charakterze ciągników. Wydaje się to najbardziej racjonalnym powodem, zwłaszcza że koszt nowoczesnego w tamtym czasie pojazdu inżynieryjnego IMR-2 był o wiele wyższy niż przestarzałej broni samobieżnej.[1]

Galeria[edytuj | edytuj kod]

  • 1.JPG
  • 6.JPG
  • 4.JPG
  • 3.JPG
  • 5.JPG
  • 8.JPG
  • ISU-152.jpg

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Skocz do góry ↑ Bazując na materiałach zdjęciowych można potwierdzić jedynie obecność trzech pojazdów o numerach taktycznych: 100, 129 oraz 130. Wariant "M" był ostatnią modernizacją tych maszyn przeprowadzoną w 1959 roku w Zakładach Kirowa w Czelabińsku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Skocz do góry ↑ Применение ИСУ-152 в Чернобыле. zen.yandex.ru. [dostęp 2018-04-29].
Źródło: „https://wiki.czarnobyl.pl/index.php?title=ISU-152&oldid=6188”