Szpital Kliniczny nr 6 w Moskwie
Szpital Kliniczny nr 6 (ros. клиническая больница № 6) - szpital w którym hospitalizowano osoby poszkodowane wskutek Awarii Czarnobylskiej znajdujący się w Moskwie przy ul. Marszałka Nowikowa 23.
Spis treści
Historia
Rozwój technologii jądrowych w ZSRR w drugiej połowie lat czterdziestych stworzył zapotrzebowanie w specjalnej obsłudze medycznej, która zapewniłaby pracownikom branży jądrowej profilaktykę chorób zawodowych, tworzenie norm BHP i leczenie zatruć wynikających z procesów produkcyjnych. Z inicjatywy Awetika Burnaziana, twórcy radzieckiej medycyny wojskowej, w roku 1948 powstaje szpital obliczony na 200 łóżek, zadaniem którego staje się obsługa pracowników przemysłu jądrowego. W roku 1950 na podstawie tego szpitala zostaje utworzony Instytut Biofizyki Ministerstwa ochrony zdrowia ZSRR. W jego składzie w roku 1951 utworzono Oddział kliniczny medycyny radiacyjnej. W roku 1960 zmienia on nazwę na Szpital kliniczny nr 6.
Pierwsze osoby z wysokimi dawkami promieniowania trafiły do szpitala nr 6 we wrześniu 1953 roku. Następnie w marcu 1954 r. oraz w 1957 r., po katastrofie w zakładach "Majak". Dzięki temu instytut otrzymał duże doświadczenie w leczeniu patologii popromiennych i stał się wiodąca organizacją ds. medycyny radiacyjnej w ZSRR.[1]
Katastrofa w Czarnobylu
Początkowo 26 kwietnia 1986 roku wszystkim poszkodowanym u których pojawiały się pierwsze objawy choroby popromiennej udzielono pierwszej pomocy w Miejskim Szpitalu w Prypeci. Niestety szpital ten nie był w stanie zapewnić im dalszej specjalistycznej opieki medycznej i w godzinach wieczornych tego samego dnia wszystkich przetransportowano drogą lotniczą z Kijowa (prócz Aleksandra Leleczenki, którego stan był zbyt poważny, by mógł zostać transportowany) do Szpitala Klinicznego nr 6 w Moskwie. Znajdował się tam bowiem najlepiej wyposażony w całym ZSRR oddział leczenie chorób popromiennych. Ordynatorem oddziału leczenie chorób popromiennych była dr Angelina Guskowa oraz dr. Aleksander Baranow. Mimo profesjonalnej opieki medycznej i wykonania przeszczepów szpiku kostnego u poszkodowanych, wykonanych przez amerykańskich specjalistów - dr Roberta Gale'a i dr Paula Terasaki oraz Armanda Hammer. Transplantacje szpiku przeprowadzono na 12 osobach z czego jedynie odniosła skutek w przypadku dwóch osób[2].
W sumie na oddziale klinicznym śmierć poniosło: 6 strażaków, 19 pracowników elektrowni oraz 2 pracowników fabryki turbin biorących udział w w eksperymencie[3][4]
Obecnie
W roku 2007 Instytut Biofizyki zjednoczono ze Szpitalem klinicznym nr 6 w Federalne medyczne centrum biofizyki im. A. I. Burnaziana. W składzie tej organizacji znajduje się mobilny szpital samochodowy oraz brygada reagowania kryzysowego. [5][6]
Przypisy
- ↑ ИСТОРИЯ ЦЕНТРА.
- ↑ 102. Moskau, Hospital Nummer 6. rikart.de. [dostęp 2017-02-23].
- ↑ Maciej Luczkiewicz: Akcja ratunkowa i likwidacja skutków katastrofy. czarnobyl1986.info. [dostęp 2017-02-23].
- ↑ Richard Champlin. With the Chernobyl Victims : An American Doctor's Inside Report From Moscow's Hospital No. 6. „Los Angeles Times”, 1986-07-06.
- ↑ ИСТОРИЯ ЦЕНТРА.
- ↑ МОБИЛЬНЫЙ ГОСПИТАЛЬ.
