PZRO Podleśnyj

Z Czarnobyl Wiki
To jest nie tylko zatwierdzona wersja strony, ale również ostatnia jej wersja.
Skocz do: nawigacja, szukaj
PZRO „Podleśny”
Punkt Składowania Odpadów Promieniotwórczych „Podleśny”
PZRO „Podleśny”.png
Plan ogólny PZRO „Podleśny” i odwiertów monitorująco-obserwacyjnych (KNS).
Podstawowe informacje
Rodzaj obiektuPZRO
Obszar10 ha
Eksploatacja1986–1988
Rodzaj PZROOdpady średnio i wysoko aktywne (5–250 R/h)
Pojemność11000 m3
StanIstniejące, po okresie eksploatacji
PZRO „Podleśny” (ros. ПЗРО „Подлесный”), Punkt Składowania Odpadów Promieniotwórczych „Podleśny” (ros. Пункт Захоронения Радиоактивных Отходов „Подлесный”) – punkt składowania odpadów średnio i wysoko radioaktywnych które były wykorzystywane w czasie usuwania skutków wypadku w Czarnobylskiej Elektrowni Jądrowej.

Lokalizacja[edytuj | edytuj kod]

Składowisko powstało na terenie dawnego chutoru (folwarku) „Podleśny”, około 2,5 km na wschód od miasta Prypeć i 1,5 km na północ od Czarnobylskiej Elektrowni Jądrowej. Odległość od najbliższego zbiornika wodnego (Zalewu Janowskiego) wynosi ok. 550 m i około 1,2 km na północ od rzeki Prypeć. Od strony południowej do terenu PZRO przylegają pola filtracyjne miejskiej oczyszczalni. Wybór miejsca składowania wynikał z wymogu zachowania minimalnej odległości od elektrowni oraz braku skrzyżowań tras komunikacyjnych wykorzystywanych do transportu odpadów promieniotwórczych z głównymi ciągami transportowymi do elektrowni.

Historia[edytuj | edytuj kod]

PZRO „Podleśny” został przyjęty do eksploatacji w grudniu 1986[1] a jego eksploatacje zakończono w 1988. Za projekt składowiska odpowiadał WNIIPIET. Należy ono do III. grupy według klasyfikacji SPORO-85[2]. Przeznaczony został do składowania odpadów radioaktywnych o mocy dawki gamma od 5 do 250 R/h w specjalnych pojemnikach typu modułowego. Moduły wykonano w formie jednolitych wylewek betonowych wzmocnionych prefabrykatami osadzonych na wspólnej płycie fundamentowej o grubości 2 m. Moduły posiadają ściany grubości 1,12 m (typ A) i 2,4 m (typ B). Łącznie wykonano ich osiem, po cztery każdego typu. Ze względu na utracenie pierwotnych oficjalnych rejestrów dane na temat ilości przechowywanych odpadów i ich składu są nieprecyzyjne oraz szacunkowe. Oficjalnie przyjęto że moduły A-1 i B-1 jedynie częściowo są wypełnione odpadami radioaktywnymi: A-1 zawiera 2650 m3 o mocy dawki gamma od 5 do 50 R/h i B-1 – 1310 m3 o mocy dawki gamma od 50 do 250 R/h. Po zakończeniu eksploatacji PZRO, w latach 1993–95 przeprowadzono prace konserwacyjne polegające na dodatkowym zabezpieczeniu modułów betonową wylewką o grubości 1,5 metra a następnie zasypaniem mieszanką piachu i tłucznia oraz posianiem trawy. Biorąc pod uwagę warstwę mieszanki piasku i żwiru oraz betonu użytego do konserwacji, który z kolei stał się również odpadem promieniotwórczym, łączna objętość odpadów promieniotwórczych w PZRO „Podleśny” według wykazu inwentarzowego wynosi 11000 m3 (około 22000 t) przy aktywności 70 tys. Ci. Teren składowiska jest ogrodzony i wyposażony w system odwiertów monitorująco-obserwacyjnych (KNS). Objęty jest on stałym monitoringiem skażenia radioaktywnego wód gruntowych. W przyszłości aby zapobiec wypłukiwaniu opadów, planuje się wzniesienie dodatkowego dachu według projektu Kijowskiego Instytutu „Kijeweniergoprojekt”[3].

Defekty konstrukcyjne[edytuj | edytuj kod]

PZRO posiada liczne defekty konstrukcyjne w związku z którymi jego napełnianie przerwano już niespełna dwa lata po rozpoczęciu eksploatacji. głownie chodzi tu o nadmierne obciążenie płyty fundamentowej oraz jego położenie w zlewisku rzeki Prypeć, a zatem groźbę jego podtopienia przy wylewach. Nawet obecne dane o ilości zawartych w nim odpadów radioaktywnych i ich realnym poziomie promieniowania mają charakter w najlepszym razie orientacyjny.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Decyzja Komisji Rządowej nr 357 z 23 października 1986.
  2. SPORO-85 (ros. Sanitarnyje prawiła obraszczenija s radioaktiwnymi otchodami) – Przepisy sanitarne dotyczące postępowania z odpadami promieniotwórczymi przyjęte 31 sierpnia 1985.
  3. Boris Ja. Oskołkow: Obraszczenije s radioaktiwnymi otchodami w pierwyj pieriod awarii na CZAES. Obzor i analiz; Styczeń 2014