Zielenyj Mys: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzono nową stronę "mały|Zabudowania w obozie '''Zielenyj Mys''' (ros. Зелёный Мыс, pol. Zielony Przylądek) – tymczasowy obóz dla pracowników zmian...") |
(→Historia: Uzupełnienie informacji, dodanie zdjęcia) |
||
Linia 3: | Linia 3: | ||
== Historia == | == Historia == | ||
− | Nazwa ''Zielenyj Mys'' odnosi się do dwóch miejsc. Jednym z nich jest wieś [[Stracholesie]] a drugim | + | [[Plik:Ruiny remizy straży pożarnej.jpg|mały|Pozostałości po jednostce straży pożarnej ]] |
+ | Nazwa ''Zielenyj Mys'' odnosi się do dwóch miejsc. Jednym z nich jest wieś [[Stracholesie]] (taką nazwę posiadała ona do roku 1989<ref>{{Cytuj stronę|url=https://zakon.rada.gov.ua/cgi-bin/laws/main.cgi?nreg=8230-11|tytuł=Про відновлення селам Зелений Мис і Красне Друге Київської області колишніх найменувань Страхолісся і Германівка|autor=|data dostępu=|opublikowany=|język=}}</ref>), a drugim obóz dla pracowników zmianowych Czarnobylskiej Elektrowni Jądrowej oraz [[Likwidatorzy|likwidatorów]] położony 2,5 km od wsi, W obozie wybudowano całą niezbędną infrastrukturę m.in.: sklep, skwer, basen, boisko, stołówkę oraz dyskotekę "Edison-2". Obóz składał się z kilkunastu jednokondygnacyjnych domków prefabrykowanych produkcji fińskiej<ref>Lub też t.zw. "domków fińskich", czyli produkowanych w ZSRR prefabrykowanych konstrukcji opartych na rozwiązaniach powstałych w Finlandii</ref>, Przy wejściu na teren wioski znajdował się dozymetryczny punkt kontroli. Także obóz posiadał jednostkę straży pożarnej tego samego typowego projektu architektonicznego co jednostka [[SWPCz-6]], własną kotłownię oraz oczyszczalnię ścieków. Podczas usuwania skutków wypadku w osadzie gościli m.in: piosenkarki Ałła Pugaczowa (wrzesień 1986) i Sofia Rotaru oraz Walerij Leontjew. Na początku XXI wieku Zielenyj Mys został zburzony z uwagi na zaprzestanie działalności. | ||
+ | |||
+ | Obok znajduje się punkt kontrolny KPP "Zielenyj Mys", od którego prowadzi poszerzona w roku 1986 droga do m. [[Czarnobyl]]. |
Wersja z 10:28, 17 maj 2020
Zielenyj Mys (ros. Зелёный Мыс, pol. Zielony Przylądek) – tymczasowy obóz dla pracowników zmianowych Czarnobylskiej Elektrowni Jądrowej w latach 1986–91.
Historia
Nazwa Zielenyj Mys odnosi się do dwóch miejsc. Jednym z nich jest wieś Stracholesie (taką nazwę posiadała ona do roku 1989[1]), a drugim obóz dla pracowników zmianowych Czarnobylskiej Elektrowni Jądrowej oraz likwidatorów położony 2,5 km od wsi, W obozie wybudowano całą niezbędną infrastrukturę m.in.: sklep, skwer, basen, boisko, stołówkę oraz dyskotekę "Edison-2". Obóz składał się z kilkunastu jednokondygnacyjnych domków prefabrykowanych produkcji fińskiej[2], Przy wejściu na teren wioski znajdował się dozymetryczny punkt kontroli. Także obóz posiadał jednostkę straży pożarnej tego samego typowego projektu architektonicznego co jednostka SWPCz-6, własną kotłownię oraz oczyszczalnię ścieków. Podczas usuwania skutków wypadku w osadzie gościli m.in: piosenkarki Ałła Pugaczowa (wrzesień 1986) i Sofia Rotaru oraz Walerij Leontjew. Na początku XXI wieku Zielenyj Mys został zburzony z uwagi na zaprzestanie działalności.
Obok znajduje się punkt kontrolny KPP "Zielenyj Mys", od którego prowadzi poszerzona w roku 1986 droga do m. Czarnobyl.- Skocz do góry ↑ Про відновлення селам Зелений Мис і Красне Друге Київської області колишніх найменувань Страхолісся і Германівка.
- Skocz do góry ↑ Lub też t.zw. "domków fińskich", czyli produkowanych w ZSRR prefabrykowanych konstrukcji opartych na rozwiązaniach powstałych w Finlandii