Pałac Kultury "Energetyk"
| Pałac Kultury "Energetyk" | |
|---|---|
| Dworiec Kultury "Eniergietik" | |
 Pałac Kultury "Energetyk" (1986) | |
| Podstawowe informacje | |
| Rodzaj obiektu | Obiekt publiczny |
| Funkcja obiektu | Działalność społeczno-kulturalna |
| Miejscowość | Prypeć (miasto) |
| Adres | I. Kurczatowa 10 |
| Kondygnacje | 3 |
| Powierzchnia | 17 tys. m2 |
| Budulec | Cegła |
| Projekt | 2C-06-9/70[1] |
Pałac Kultury „Energetyk” (ros. Дворец культуры «Энергетик») – miejski ośrodek kultury prowadzący działalność społeczno-kulturalną znajdujący się w Prypeci przy ulicy Igora Kurczatowa 10.
Spis treści
Historia[edytuj | edytuj kod]
Oddany do użytku w 1980 roku. Jego łączna powierzchnia użytkowa wynosi 17 tys. m2. Do 1987 na terenie ZSRR istniało około 137 tys. tego typu obiektów społeczno-kulturalnych (tylko 19 z nich wybudowano w oparciu o ten sam projekt). Od 1982 pracowała tu Lubow Sirota, matka Aleksandra[2]. W budynku mieściły się lokale kulturalno-rozrywkowe w których prowadzono pozaszkolną działalność i inicjatywy dydaktyczno-kulturalne dla młodzieży i dorosłych (warsztaty kulturalne, przedstawienia, zabawy, wystawy, zawody sportowe). Do 1986 roku pałac zatrudniał 120 osób[potrzebny przypis].
W jego wnętrzu znajdowało się m. in.
- Ring bokserski
- Sala sportowa
- Sala widowiskowa o pojemności 800 miejsc
- Centrala telefoniczna
- Basen
- Wydział propagandy
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Nazwa pałacu nawiązuje do gry słów gdzie „Energetyk” oznacza zarówno osobę energiczną i zdrową jak również potocznie pracownika elektrowni.
Ludzie związani z Pałacem[edytuj | edytuj kod]
- Lubow Sirota – od 1983 przewodnicząca Stowarzyszenia Literackiego „Prometeusz”[3].
- Michaił Nazarienko – założyciel i kierownik amatorskiego studia filmowego Pripiat-film[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Типовой проект 2С-06-9/70 Клуб с залом на 800 мест со стенами из кирпича. Для строительства во 2 и 3 строительно-климатических зонах.. tpdoc.ru. [dostęp 2019-02-12].
- ↑ ACTIVISION STOLE A PHOTO [with proofs]. youtube.com. [dostęp 2019-02-12].
- ↑ «Projekt Cz»: Pripiatʹ głazami oczewidcew. izvestia.kiev.ua. [dostęp 2020-03-14].
- ↑ Darina Pustowaja: Czełowiek, kotoryj ostałsia za kadrom. ria.ru. [dostęp 2021-03-14].
