Czarnobyl. Spowiedź reportera.

Czarnobyl. Spowiedź reportera (fr. Tschernobyl. Confessions d'un reoprter) – książka-album autorstwa Igora Kostina, wydana przy współpracy z Thomasem Johnsonem w 2006. Dedykowana rodzicom autora – Nadieżdzie i Fiodorowi. Jedna z najpopularniejszych pozycji książkowych o tematyce katastrofy czarnobylskiej na polskim rynku wydawniczym. W wersji amerykańskiej okłada utworzona jest w tonacji czerwonej. Gruba, sztywna, czarna okładka, zawiera obwolutę.

Fabuła i oprawa książki

Na treść książki składają się głównie wspomnienia autora o wydarzeniach, jakich był świadkiem podczas usuwania skutków katastrofy czarnobylskiej w 1986, pożaru w maszynowni bloku energetycznego nr II w 1991 oraz późniejszych wypraw do strefy wykluczenia. Fabuła książki porusza także epizody życia likwidatorów, jak działalność dachowych kotów, bio-robotów, pilotów śmigłowców oraz również członków działającym przy Komisji Rządowej jak Walerija Legasowa. Autor negatywnie odnosi się do procesu skazania Diatłowa, Briuchanowa i Fomina, pisząc: Władza potrzebowała kozłów ofiarnych, dali się więc bez większego oporu zaprowadzić przez sąd. (...) Taki był cel procesu: nie pozwolić, by za dużo mówiono o katastrofie. Autor wspomina także o wydarzeniach w szpitalu nr 6 oraz strajkach ludności na Ukrainie, będąc przekonanym, że Czarnobyl przyczynił się w znacznej mierze do upadku Związku Radzieckiego.

Książka jednak jest przede wszystkim albumem. Znajduje się tam ogromna liczba unikatowych i niezwykle cennych fotografii, jak jedyne na świecie zdjęcie reaktora w dniu wybuchu, zdjęcie Konia Gorbaczowa, czy słynnego drzewa, na którym podczas II Wojny Światowej faszyści wieszali zbuntowana ludność. Są także zdjęcia z akcji sprzątania trzeciego bloku, budowy reaktora, zawieszenia czerwonego sztandaru na kominie, ewakuacji ludności czy staruszka, nie chcącego opuścić swojego domostwa.

Postaci

• Igor Kostin – autor książki, reporter-fotograf, narrator pierwszoosobowy.
• Aleksander Jurczenko – jeden z likwidatorów-dozymetrystów, przyjaciel Igora.
• Załoga Mi-8 – piątka żołnierzy, którzy zginęli w wypadku śmigłowca nad reaktorem.
• Aleksander – dwumetrowy, nieznany z nazwiska pracownik elektrowni, którego Igor spotkał w szpitalu.
• Robert Gale – lekarz amerykański.
• Ałła Kostin – żona Igora, chciała z nim jechać do Zony, gdy dowiedziała się o pożarze w 1991.
• Gieorgij Reichtman – pracownik Sarkofagu, przewodnik Igora po CzAES.
• I wielu innych bezimiennych, epizodycznych postaci – likwidatorów, żołnierzy, zwykłych mieszkańców i naukowców.