WPCz-2
| Zmilitaryzowana Jednostka Pożarnicza nr 2 | |
|---|---|
| Wojenizirowannaja Pożarnaja Czast № 2 | |
 Remiza strażacka WPCz-2 (lata 80-te) | |
| Podstawowe informacje | |
| Rodzaj | Jednostka Straży Pożarnej |
| Naczelnik | mjr. Leonid Tielatnikow |
| Remiza | Czarnobylska Elektrownia Jądrowa |
WPCz-2 (ros. ВПЧ-2) Zmilitaryzowana Jednostka Pożarnicza nr 2 (Военизированная Пожарная Часть № 2) – jednostka straży pożarnej podległa Kijowskiemu Obwodowemu Urzędowi Spraw Wewnętrznych, odpowiadająca za ochronę przeciwpożarową Czarnobylskiej Elektrowni Jądrowej.
Spis treści
Historia[edytuj | edytuj kod]
26 kwietnia 1986 roku o godzinie 1:26 została zaalarmowana o pożarze dachu bloku nr IV. Dwie minuty później po przybyciu na miejsce w składzie trzech pojazdów: autocysterna, autopompa i samochód wodno-pianowy pod dowództwem naczelnika trzeciej warty (zmiany) lejt. Władimira Prawika w liczbie 12 strażaków jako pierwsza rozpoczęła akcję gaśniczą. Po wstępnej ocenie sytuacji i rozmiaru pożaru zostaje powiadomiona centrala centrum łączności przeciwpożarowej obwodu kijowskiego (CPPS) która kieruje na miejsce jednostkę z Prypeci (SWPCz-6), Czarnobyla (PPCz-17) oraz Polesia (PPCz-31) i Iwankowa. W wyniku działań gaśniczych kilku strażaków otrzymało wysoką dawkę promieniowania, która wywołała u nich ostrą chorobę popromienną. Nad ranem wraz z innymi poszkodowanymi byli hospitalizowani w jednostce medycznej nr 126 w Prypeci gdzie udzielono im podstawowej pomocy medycznej. Tego samego dnia w godzinach popołudniowych osoby w najcięższym stanie zostały przetransportowane drogą lotniczą na oddział leczenia chorób popromiennych Instytutu Biofizyki (Szpital Kliniczny nr VI) w Moskwie. Ogółem w czasie akcji gaśniczej 8% pierwotnego stanu osobowego jednostki poniosło śmierć (1 osoba).
Remiza[edytuj | edytuj kod]
Budynek remizy został oddany do użytku w marcu 1976. Prace nad płaskorzeźbą zdobiącą ścianę frontową remizy rozpoczęto w 1985. W pracach zaangażowani byli: kpt. G. A. Leonienko, st. sierż. W. E Skrylnikow, sierż. W. O. Łopatiuk oraz sierż. W. F. Maluczenko. W wyniku wypadku w Czarnobylskiej Elektrowni Jądrowej 26 kwietnia 1986 prace zostały wstrzymane. Zostały wznowione w lipcu 1988 przez: sierż. P. P. Kozak, sierż. W. M. Nietiesoj, sierż. O. M. Chomienko, st. lejt. I. D. Kowalczuk oraz kpt. O. D. Kazakow. Prace zostały ukończone pod koniec 1988[1].
Park maszynowy[2][edytuj | edytuj kod]
Pojazdy w stałej gotowości bojowej:
- Autocysterna AC-30 (130) 63A
- Autopompa АNR-40 (130) 127А
- Mobilna stacja pomp przeciwpożarowych PNS-110 (131) 131
- Ciężarówka z wężami strażackimi AR-2 (131) 133
Pojazdy w rezerwie:
- Autocysterna AC-40 (133G) 181A
- Autocysterna AC-30 (130) 63A
- Autocysterna AC-30 (130) 63A
- Autocysterna AC-30 (130) 63A
- Autopompa АNR-40 (130) 127А
- Autocysterna АP-5 (53213) 196
Pojazdy biorące udział w akacji gaśniczej 26 kwietnia 1986[3][4] (pierwszy rzut)[edytuj | edytuj kod]
- Autocysterna AC-40 (130) 63A
- Dowódca: por. Władimir Pawłowicz Prawik (pełniący wówczas obowiązki naczelnika trzeciej warty)
- Kierowca: sierż. Andriej Dmitrijewicz Korol
- Strażacy:
- st. sierż., st. str. Iwan Michajłowicz Szawriej,
- st. sierż., st. str. Władimir Aleksandrowicz Priszczepa,
- mł. sierż., str. Nikołaj Leonidowicz Niecziporienko
- Autopompa ANR-40 (130) 127A
- Dowódca drużyny: st. sierż. Wiktor N. Legun
- Kierowca: sierż. Anatolij Anatoljewicz Zacharow
- Strażacy:
- mł. sierż., st. str. Leonid Michajłowicz Szawriej,
- sierż., st. str. Siergiej Nikołajewicz Legun,
- mł. sierż., str. Aleksandr Iwanowicz Pietrowski,
- mł. sierż., str. Andriej Nikołajewicz Połowinkin.
- Samochód wodno-pianowy AC-40 (133G) 181A
- Dowódca drużyny: sierż. Iwan Aleksiejewicz Butrimienko (pełniący również rolę kierowcy)
- Pozostali:
- mjr. Leonid Tielatnikow (od 1:40 do 3:22 dowódca akcji gaśniczej)
- Wіktor Siergiejewicz Gałuza
- Władimir Siemienowicz Pałagiecza
- mł. sierż. Wasilij Wasiljewicz Buława (najprawdopodobniej kierowca samojezdnej motopompy PNS-110 (131))
- st. sierż. Michajło Grigorowicz Kowkrak
- kpt. Anatołіj Kіndratowicz Konuszenko
- Leonіd Іwanowicz Kuszczenko
- Andriej Fiedorowicz Mielnikow
- lejt. Aleksandr Jakowicz Ochrimienko
- sierż. Anatołіj Іwanowicz Procenko
- st. sierż. Aleksandr Adamowicz Radczenko
- st. lejt. Walerіj Grigorowicz Sazonow
- kpt. Władimir Michajłowicz Senin
- mł. sierż. Wіktor Michajłowicz Starowojt
- st. lejt. Jurіj Wasilowicz Chilko
- lejt. Petr Grigorowicz Chmiel (naczelnik pierwszej warty)
- st. lejt. Petr Michajłowicz Szawriej
- Іwan Іwanowicz Jarmolenko
- kpt. Grigorij Andriejewicz Leonienko (zastępca naczelnika jednostki)
- mł. sierż. Władimir Siemienowicz Pałaczega (młodszy inspektor)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Історія ЧАЕС. chaes-1986.narod.ru. [dostęp 2021-02-28].
- ↑ Anatolij K. Mikiejew: Противопожарная служба в экстремальных условиях Чернобыля. 1999, s. 210. ISBN 5-901140-03-6.
- ↑ Локализация и ликвидация пожара на АЭС в ночь на 26.04.86 г.. rubin01.ru. [dostęp 2020-01-27].
- ↑ Про порядок обчислення пенсії військовослужбовцям із числа особового складу МВС, які брали участь у гасінні пожежі та охороні Чорнобильської АЕС 26 квітня 19.... zakon.rada.gov.ua. [dostęp 2020-11-29].
