Władimir Sawienkow

Z Czarnobyl Wiki
To jest nie tylko zatwierdzona wersja strony, ale również ostatnia jej wersja.
Skocz do: nawigacja, szukaj

Władimir Iwanowicz Sawienkow (ros. Владимир Иванович Савенков; ur. 15 lutego 1958, zm. 21 maja 1986 w Moskwie) – pracownik Charkowskiej Fabryki Turbin „Turboatom”.

W Prypeci[edytuj | edytuj kod]

W Prypeci w czasie delacji wraz z pozostałymi trzema pracownikami charkowskiej fabryki turbin mieszkał w hotelu "Polesie"[1].

26 kwietnia 1986 roku[edytuj | edytuj kod]

W nocy z 25 na 26 kwietnia 1986 roku Sawienkow wraz z pozostałymi dwoma pracownikami z Charkowskiej Fabryki Turbin (G. Popowem oraz A. Kabnanowem) przy pomocy mobilnego laboratorium pomiarowego na bazie ciężarówki Mercedes-Benz przeprowadzało pomiary drgań turbiny prądotwórczej TG-8 w maszynowni bloku energetycznego nr IV. Według jego własnej relacji początkowo usłyszał niewielki, głuchy, wytłumiony huk który zignorował. Chwilę później nastąpił kolejny odgłos (jak mu się wydawało) wybuchu, który jak początkowo sądził miał związek z pojemnikami z tlenem. Kiedy usłyszał kolejną trzecią eksplozję, która była potężniejsza od dwóch poprzednich, wybiegł z laboratorium, gdyż zaczęło się one całe trząść. Kiedy powrócił, koledzy powiedzieli mu, że jego twarz pokryta jest czarnym pyłem który następnie próbował zmyć. Następnie postanowił przyjrzeć się bliżej co sie stało widząc zrujnowane ściany i coś unoszącego się w powietrzu. Poszedł obejrzeć centralną halę i przedział reaktora i zobaczył, że zostały one zniszczone. Po kwadransie pojawiły się u niego pierwsze symptomy ostrej choroby popromiennej (intensywne wymioty) dlatego został zaprowadzony do punktu medycznego następnie przetransportowany do szpitala w Prypeci. Kolejno do Instytutu Biofizyki Szpitala Klinicznego nr VI w Moskwie. Otrzymał dawkę szacowaną na 6,6 Gy. Mimo podejmowanych prób leczenia w postaacji przeszczepu szpiku kostnego zmarł 21 maja 1986 w wieku 28 lat.

Pochówek[edytuj | edytuj kod]

Na życzenie swoich rodziców został pochowany w Charkowie[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. 1,0 1,1 Чернобыльская быль харьковских турбинщиков. liveinternet.ru. [dostęp 2018-03-17].