Leonid Toptunow

Z Czarnobyl Wiki
To jest nie tylko zatwierdzona wersja strony, ale również ostatnia jej wersja.
Skocz do: nawigacja, szukaj
Leonid Toptunow
Leonid Fiodorowicz Toptunow
1212132.jpg
Leonid Toptunow
Stanowisko
Starszy inżynier kontroli sterowania reaktorem
Informacje biograficzne
Imię i nazwiskoLeonid Fiodorowicz Toptunow
Data i miejsce urodzenia16 sierpnia 1960
Mykołajiwka
Data i miejsce śmierci14 maja 1986 († 25 l.)
Moskwa
Przyczyna śmierciOstra choroba popromienna
Miejsce spoczynkuCmentarz Mitiński
Moskwa
Tytuł zawodowyInżynier
EdukacjaMoskiewski Instytut Inżynierii i Fizyki
Kariera zawodowa
PracodawcaCzarnobylska Elektrownia Jądrowa
Okres1983 - 1986
StanowiskoPraktykant
Starszy inżynier kontroli sterowania reaktorem
W momencie awariiCentrala sterowania blokiem
Odznaczenia
Order for Bravery of Ukraine.png

Leonid Fiodorowicz Toptunow (ros. Леонид Федорович Топтунов; ur. 16 sierpnia 1960 w Mykołajiwka, zm. 14 maja 1986 w Moskwie) - starszy inżynier kontroli sterowania reaktorem. Członek etatowej załogi sterowni bloku nr IV. Pełnił służbę w nocy 26 kwietnia 1986 roku[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 16 sierpnia 1960 roku we wsi Mykołajiwka w Ukraińskiej SRR. W 1983 roku ukończył studia na Moskiewskim Instytucie Inżynierii i Fizyki. Pracę w Czarnobylskiej Elektrowni Jądrowej rozpoczął 31 marca 1983 roku jako stażysta. Pracował jako starszy inżynier sterowania reaktorem nr IV. Mieszkał w Prypeci przy ul. Sportowej 17a, na ósmym piętrze w mieszkaniu 88[2].

26 kwietnia 1986 roku[edytuj | edytuj kod]

Tragicznej nocy 26 kwietnia 1986 roku przebywał w głównej sterowni bloku nr IV.

Śmierć[edytuj | edytuj kod]

Pomimo przeszczepu szpiku kostnego od ojca zmarł 14 maja 1986 roku w wieku 25 lat w wyniku ostrej choroby popromiennej IV stopnia w Szpitalu Klinicznym nr VI w Moskwie. Został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Mitińskim.

Prywatnie[edytuj | edytuj kod]

Przed wypadkiem był związany z Galiną K., pielęgniarką z MSCz-126. Poznali się latem 1985 roku na ślubie Aleksieja Breusa w Pałacu Kultury Energetik.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Waldemar Siwiński: Czernobyl. Warszawa: Wydawnictwo Iskry, 1989, s. 22. ISBN 83-207-1179-7.
  2. Prypeć i okolice - kilka pytań. strefazero.org. [dostęp 2016-12-16].